Żubr, bo o nim mowa, od wielu lat jest pod ścisłą ochroną i wymaga szczególnej opieki. Naukowcy ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie pod kierownictwem prof. dr hab. Wandy Olech-Piaseckiej z Katedry Genetyki i Ochrony Zwierząt Instytutu Nauk o Zwierzętach, starają się stworzyć mu odpowiednie warunki bytowania, pomóc współistnieć z mieszkającymi wokół ludźmi i uodpornić się na czyhające choroby. Jak wyglądają prowadzone badania i w jaki sposób wpływają na zwierzęta? Czy żubrom rzeczywiście coś grozi? I czy ludzie uwielbiają je i nie boją się stanąć oko w oko z królem puszczy? Ważne monitoringi, bank genów i gatunek parasolowy Naukowcy monitorują rozmieszczenie żubrów za pomocą obroży telemetrycznych. – Mamy w tej chwili aplikację na smartfony, która pozwala zapisywać obserwacje bezpośrednie – mówi prof. dr hab. Wanda Olech-Piasecka. – Mamy także wyniki obserwacji bezpośrednich prowadzonych w terenie przez leśników. Bazując na tych informacjach staramy się określić ile jest żubrów, jaki zajmują areał, jak się zachowują w ciągu sezonów zimowych i letnich, na jakim terenie przebywają i dlaczego, jak zmieniły swoje zwyczaje bądź jakie czynniki powodują, że one wybierają taki a nie inny kawałek powierzchni lasu. Ważnym badaniem jest również monitoring genetyczny, do którego wykorzystujemy zebrany materiał biologiczny od żubrów. Materiał pobiera lekarz weterynarii podczas badania żywego zwierzęcia lub martwego. Celem tych badań jest odpowiedź na pytanie, jak zmienna jest populacja żubra, jak się różnią poszczególne populacje między sobą, co możemy zrobić, żeby np. wzbogacić zmienność genetyczną którejś z populacji, w jaki sposób żubry się przemieszczają. – Dodatkowo będziemy szukać pewnego związku pomiędzy genetyką a stanem zdrowia – podejrzewamy, że brak odporności na niektóre choroby może mieć w jakiś sposób podłoże genetyczne. Chcemy to sprawdzić – dodaje prof. Olech-Piasecka. Podczas pobierania materiałów do badań od żywego zwierzęcia pobierana jest krew, wymazy, próbki włosów. Wykonywana jest cała serologia, bakteryjna i wirusowa. Natomiast w przypadku śmierci, pobierane są różnego rodzaju tkanki, robiona są badania histologiczne. Pobierane są komórki rozrodcze, zarówno jądra jak i jajniki. Materiał jest kriokonserwowany. – Bank komórek rozrodczych posiadamy przede wszystkim dlatego, ponieważ nie wiemy co będzie w przyszłości – wyjaśnia Profesor. – Boję się tego, że w pewnym momencie Europa zostanie kompletnie zablokowana, jeżeli chodzi o ruch żywych zwierząt. Może pojawić się jakaś choroba, która uniemożliwi transport z jednego rejonu do drugiego. Występowały już przypadki chorób obcych dla Europy a mających negatywny wpływ na żubry jak np. choroba błękitnego języka. I wtedy gdy zablokowany jest ruch żywych zwierząt będziemy mogli transportować embriony. Materiały od żubrów kolekcjonowane są już od wielu lat, z całej Europy. Idea banku genów jest taka, że po dokonaniu badań wyniki mają być dostępne innym zespołom badawczym. Być może inne zespoły dołożą własne wyniki. W banku genów ważnym elementem jest baza danych, dzięki współpracy nauka idzie do przodu. Monitoringi mają również za zadanie wykazać, jaka jest rola żubra w kształtowaniu środowiska. Ten gatunek pełni rolę parasola. Dla niego przygotowywane są łąki, dostarczany jest pokarm. Oczywiście, korzystają z tego inne zwierzęta. – Robimy zdjęcia fitosocjologiczne na łąkach, które są użytkowane przez żubry w porównaniu do łąk, które nie są przez nie użytkowane. Robimy to w zagrodach, w których żubry bytują już od dłuższego czasu. Mamy dokładnie to samo środowisko za płotem i wewnątrz. I możemy porównać jaka jest różnica w składzie gatunkowym, tudzież wszystkich zmianach jakie zostały przez zwierzęta wprowadzone. Działania prowadzone dla ochrony żubra wpływają pozytywnie na inne gatunki i wzrasta różnorodność biologiczna. Taki jest wpływ gatunku parasolowego. Nasze działania dla żubra i sam żubr powodują, że powstają tereny otwarte w mozaice leśnej a w konsekwencji wiele gatunków roślin i zwierząt charakterystycznych dla tych ekosystemów. Efekty badań, choroby i przysięga lekarza weterynarii Pojawiły się pierwsze wyniki badań prowadzonych nad żubrami. Ciekawostką jest, że stado prowadzone przez tę samą krowę, swoje zwyczaje powtarza co roku. Migracja stad krów jest niewielka, zaledwie kilkanaście kilometrów. Dzięki tym obserwacjom można przewidzieć, co będzie działo się ze stadem żubrów w danym sezonie. Oczywiście przy założeniu, że ta sama krowa nadal będzie prowadzić stado, a z reguły tak się dzieje przez kilka lat. – Aktualnie badamy i próbujemy odpowiedzieć na pytanie, jak żubry zachowują się w Puszczy Białowieskiej – tłumaczy prof. dr hab. W. Olech-Piasecka. – W tej chwili to jest nie ta sama puszcza, która była. Tam jest bardzo dużo powierzchni, na której stoi świerk, który po prostu się wali. Powoduje to, że ten teren dla żubra jest nie do przebycia. Zwierzę wchodzi w pułapki, w związku z tym musi zmienić swoje trasy migracji i swoje przyzwyczajenia. Obserwując stado czasem zdarza się zauważyć, że jakiś osobnik odstaje od reszty, nie zachowuje się normalnie, a reszta stada nie interesuje się nim. Po wnikliwej obserwacji przeważnie okazuje się, że zwierzę jest chore. W takiej sytuacji należy je wyeliminować. Nie ma możliwości leczenia wolno żyjących zwierząt, ponieważ to jest bardzo duży stres dla nich, np. z powodu nagłego zamknięcia na jakiejś małej powierzchni i bliskiego kontaktu z człowiekiem. Natomiast, kiedy zwierzę jest na wolności, nie ma możliwości podawania leku w sposób precyzyjny. Leczenie może okazać się bardziej negatywne niż sama choroba. – W Bieszczadach mamy w tej chwili pasożyty, które wchodzą żubrom do oczu – podaje przykład prof. dr hab. Wanda Olech-Piasecka. – Niestety, u żubra dopiero wtedy choroba jest zauważalna, kiedy pasożyty już zrobią swoje, zasieją spustoszenie i żubr ślepnie – oczy zachodzą bielmem. Zwierzę się obija o drzewa, bo nic nie widzi. To jest ogromny ból dla zwierzęcia – trze oko, żeby pozbyć się problemu. Te pasożyty są przenoszona przez muchy, co powoduje że kolejne żubry w stadzie są zakażane. Zabicie zwierzęcia w takim przypadku jest konieczne i lekarze weterynarii zalecają to, żeby chronić resztę stada. Przysięga lekarza weterynarii mówi o tym, że ma on robić wszystko, aby zwierzę uniknęło cierpienia. Jeżeli widzi co się dzieje i zdaje sobie sprawę, że rokowania są niewielkie, to podjęcie decyzji o eliminacji jest jego obowiązkiem. Potem naukowcy otrzymują materiały do badań, w taki sposób uzupełniany jest bank genów. Oko w oko z żubrem Szansa, żeby spotkać żubra na terenie otwartym jest niewielka. Żubry widzą i słyszą znacznie wcześniej niż niejeden turysta. Ustawiają się wtedy frontem do człowieka i obserwują go. Jeśli uznają, że jest dla nich za blisko, to wtedy po prostu się odsuwają. Spotkania oko w oko z żubrami zdarzają się w okolicach Puszczy Białowieskiej i Puszczy Knyszyńskiej, gdzie rzeczywiście te zwierzęta są niepokojone przez człowieka. Oczywiście zdarzają się sytuacje, że człowiek przekroczy granicę bezpieczeństwa. W większości przypadków to właśnie jego nieodpowiednie podejście do sytuacji i brak wyobraźni decyduje o tym, co może się wydarzyć w kontakcie z 600 kg zwierzęciem. Bywają też sytuacje, kiedy ludzie prowadzący agroturystykę chcą mieć żubry za oknem (to świetna atrakcja według nich) i dokarmiają je – przyzwyczajają, że zwierzęta mogą dostać pożywienie w określonym miejscu. Problem pojawia się, kiedy sezon turystyczny się kończy, a prowadzący biznes przestają je dokarmiać. One nadal przychodzą i się upominają. Bywa, że wyrządzają szkody w obejściu. Niestety, wtedy też zaczynają się pretensje ze strony właścicieli posesji i pojawia się niechęć do żubrów. A przecież, w tym przypadku zdecydowanie winny jest człowiek. Zdarza się, że problem pojawia się nie z winy człowieka. Tak dzieje się w przypadku, kiedy żubry niszczą pola uprawne. Naukowcy wychodzą temu naprzeciw i starają się, aby powstawały specjalne łąki w kompleksach leśnych z dala od pól uprawnych – to właśnie tereny leśne z łąkami są przyszłością żubra. W końcu, nie bez powodu nazywany jest królem puszczy. Źródło: SGGW

III edycja Ogólnopolskiego Konkursu PSZCZELARZ ROKU III ogólnopolska konferencja naukowa Szanse i wyzwania pszczelarstwa w Polsce Ogólnopolski Konkursu PSZCZELARZ ROKU III edycja 23 marca 2017 roku w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi odbyła się III Konferencja Naukowa pt. „Szanse i wyzwania pszczelarstwa w Polsce", połączona z ogłoszeniem wyników III edycji Ogólnopolskiego Konkursu „PSZCZELARZ ROKU". Konferencji, organizowanej przez Fundację FEEIROW we współpracy ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, patronował JM Rektor SGGW prof. dr hab. Wiesław Bielawski, Dziekan Wydziału Nauk o Zwierzętach SGGW prof. dr hab. Wanda Olech-Piasecka oraz Dziekan Wydziału Nauk Ekonomicznych SGGW dr hab. Jarosław Gołębiewski. W konferencji udział brali przede wszystkim pszczelarze oraz przedstawiciele środowiska naukowego związanego z pszczelnictwem. Oficjalnego otwarcia konferencji dokonał Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Krzysztof Jurgiel. W swoim wystąpieniu zwrócił uwagę na problem związany z ginięciem pszczół oraz w tym kontekście na potrzebę przestrzegania zasad ochrony środowiska naturalnego – podstawowego siedliska pszczół. Minister podkreślił, że konferencja ma służyć lepszemu zrozumieniu przez społeczeństwo wzajemnych relacji i zależności pomiędzy pszczołami a środowiskiem. Prelegentami konferencji byli przedstawiciele środowiska naukowego w tym: dr hab. Paweł Chorbiński z UP we Wrocławiu, dr hab. Krzysztof Olszewski z UP w Lublinie, dr hab. Beata Madras-Majewska z SGGW w Warszawie oraz dr inż. Janusz Majewski z SGGW w Warszawie. W wygłoszonych referatach oraz dyskusji pojawiły się propozycje odnośnie konsolidacji środowiska pszczelarskiego zwłaszcza w zakresie opracowania koncepcji wspierania pasiek pod katem zapylania roślin owadopylnych oraz poszukiwania skutecznych narzędzi systemowych godzących interesy różnych środowisk, co stanowi istotne wyzwanie oraz szansę dla rozwoju pszczelarstwa w Polsce. Po zakończeniu konferencji ogłoszono wyniki III edycji ogólnopolskiego konkursu „PSZCZELARZ ROKU", który Fundacja organizowała we współpartnerstwie z Polskim Związkiem Pszczelarskim, Stowarzyszeniem Pszczelarzy Zawodowych, Stowarzyszeniem Pszczelarzy Polskich POLANKA pod patronatem honorowym Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Krzysztofa Jurgiela oraz Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych Andrzeja Romaniuka. Przebieg prac Kapituły Konkursu oraz zwycięzców III edycji przedstawił Marek Szczygielski – przewodniczący Kapituły. W ogłoszeniu wyników III edycji Konkursu udział wzięła Pani Podsekretarz Stanu MRiRW Ewa Lech oraz reprezentująca Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych - Andrzeja Romaniuka – Pni Dorota Krzyżanowska. Wszyscy finaliści otrzymali pamiątkowe dyplomy a laureaci czterech kategorii konkursowych okolicznościowe grawertony, puchary Prezesa PZP i nagrody rzeczowe, ufundowane m. in. przez Prezesa Stowarzyszenia Pszczelarzy Polskich POLANKA. Zdobywca Grand Prix Konkursu otrzymał „Statuetkę Pszczelarza". W imieniu organizatorów nagrody wręczali Patroni Honorowi oraz Partnerzy Konkursu. Realizacja III edycji możliwa była dzięki pomocy i wsparciu sponsorów i partnerów Konkursu: Polski Związek Pszczelarski, Stowarzyszenie Pszczelarzy Zawodowych, Stowarzyszenie Pszczelarzy Polskich POLANKA, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Agencja Rynku Rolnego, Krajowa Rada Izb Rolniczych, Bayer Sp. z Biowet Puławy Sp. z Przedsiębiorstwo Pszczelarskie Tomasz Łysoń, Apivital, Laboratorium Badania Jakości Produktów Pszczelich - Zakład Pszczelnictwa IO, Pfeifer & Langen Marketing Sp. z Jotun Polska Sp. z Bank Polskiej Spółdzielczości SA, Pasieka Kujawska Apicom, Adamek – Produkcja i sprzedaż odzieży pszczelarskiej i roboczej, Firma Pszczelarska BARTEK Jerzy Skiba, Produkcja Uli Piotr Tumidajewicz. Laureaci III edycji Konkursu Laureaci Grand Prix III edycji Konkursu PSZCZELARZ ROKU 2016: Irena, Albert i Maciej Radwan, Anna Pogacz Kategoria: miód pszczeli odmianowy Michał Słomiński (woj. kujawsko - pomorskie) – I miejsce i tytuł PSZCZELARZ ROKU 2016 Józef Jakubiec (woj. śląskie) – wyróżnienie Szymański Emil Mariusz (woj. dolnośląskie) – wyróżnienie Kategoria: miód pszczeli wielokwiatowy Agnieszka Teresa i Paweł Kamińscy (woj. lubuskie) - I miejsce i tytuł PSZCZELARZ ROKU 2016 Adam Nowicki (woj. łódzkie) - wyróżnienie Roman Stachyra (woj. mazowieckie)– wyróżnienie Kategoria: miód pszczeli spadziowy Irena, Albert i Maciej Radwan, Anna Pogacz (woj. małopolskie) - I miejsce i tytuł PSZCZELARZ ROKU 2016 Zbigniew Durajczyk (woj. mazowieckie) - wyróżnienie Grzegorz Jasina (woj. lubelskie) - wyróżnienie Kategoria: miód sekcyjny Zbigniew Durajczyk (woj. mazowieckie) - I miejsce i tytuł PSZCZELARZ ROKU 2016 Poniżej zamieszczamy listę finalistów III edycji Konkursu: Marek Bożek Kozy, woj. śląskie zgłoszony przez Koło Pszczelarzy w Kozach Kazimierz Czechowski Wałbrzych, woj. dolnośląskie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarz Polskich „POLANKA" Zbigniew Durajczyk Cieciszew, woj. mazowieckie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarzy Polskich „POLANKA" Józef Jakubiec Bielsko-Biała, woj. śląskie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarzy Zawodowych Adam Jakubowski Mrozy, woj. mazowieckie zgłoszony przez Rejonowe Zrzeszenie Pszczelarzy w Siedlcach Mieczysław Janik Pszczela Wola, woj. lubelskie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarz Zawodowych Grzegorz Jasina Lublin, woj. lubelskie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarzy Polskich „POLANKA" Agnieszka Teresa i Paweł Kamińscy Gostkowice, woj. lubuskie zgłoszeni przez Wojewódzki Związek Pszczelarzy w Gorzowie Wielkopolskim Henryk Kłak Jelcz-Laskowice, woj. dolnośląskie zgłoszony przez Rejonowe Zrzeszenie Pszczelarzy w Oławie Stanisław Kuźniar Wola Mała, woj. podkarpackie zgłoszony przez Wojewódzki Związek Pszczelarzy w Rzeszowie Konrad Ładnowski Celinów, woj. mazowieckie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarzy Ziemi Mińskiej Krzysztof Małecki Chodecz, woj. kujawsko-pomorskie zgłoszony przez Regionalny Związek Pszczelarzy Ziemi Kujawsko -Dobrzyńskiej we Włocławku, Koło Pszczelarzy w Chodczu Ireneusz Milewski Wrocław, woj. dolnośląskie zgłoszony przez Koło Pszczelarzy Wrocław-Krzyki „PASIEKA" Monika Morgulec i Mirosław Wróblewski Śmiłowo, woj. wielkopolskie zgłoszeni przez Fundację Edukacji Ekonomicznej i Rozwoju Obszarów Wiejskich Łukasz Murawski Wola Wacławowska, woj. mazowieckie zgłoszony przez Fundację Edukacji Ekonomicznej i Rozwoju Obszarów Wiejskich Adam Nowicki Janów, woj. łódzkie zgłoszony przez Rejonowe Koło Pszczelarzy w Brzezinach Tomasz Pastuszko Nowy Franciszków, woj. lubelskie zgłoszony przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Sadowników Pszczelarzy „Pszczele Sady" Irena, Albert i Maciej Radwan, Anna Pogacz Zabłędza, woj. małopolskie zgłoszeni przez Stowarzyszenie Pszczelarz Zawodowych Michał Słomiński Tuchola, woj. kujawsko-pomorskie zgłoszony przez Pomorsko-Kujawski Związek Pszczelarzy w Bydgoszczy Roman Stachyra Żuromin, woj. mazowieckie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarzy Zawodowych Emil Mariusz Szymański Bielawa Dolna, woj. dolnośląskie zgłoszony przez Górnołużyckie Stowarzyszenie Pszczelarzy w Zgorzelcu Paweł Szymański Jakubów, woj. mazowieckie zgłoszony przez Stowarzyszenie Pszczelarzy Ziemi Mińskiej Ryszard Szymczuch Mąchocice Kapitulne, woj. świętokrzyskie zgłoszony przez Świętokrzyski Związek Pszczelarzy w Kielcach Zdzisław Walicki i Tadeusz Netczuk Wrocław, woj. dolnośląskie zgłoszeni przez Koło Pszczelarzy Wrocław-Krzyki „PASIEKA" Maciej Warcholak Książnice, woj. podkarpackie zgłoszony przez Powiatowe Koło Pszczelarzy w Mielcu Jan Wiewiórka Braniewo, woj. warmińsko-mazurskie zgłoszony przez Polski Związek Pszczelarski Krzysztof Zych Grojec, woj. małopolskie zgłoszony przez Fundację Edukacji Ekonomicznej i Rozwoju Obszarów Wiejskich Organizator: Fundacja Edukacji Ekonomicznej i Rozwoju Obszarów Wiejskich Partnerzy Konkursu: Polski Związek Pszczelarski Stowarzyszenie Pszczelarzy Zawodowych Stowarzyszenie Pszczelarzy Polskich POLANKA Współorganizator Konferencji: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego Patronat Honorowy: Krzysztof Jurgiel - Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Andrzej Romaniuk - Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno –Spożywczych Patronat Konferencji: prof. dr hab. Wiesław Bielawski - JM Rektor SGGW prof. dr hab. Wanda Olech-Piasecka - Dziekan Wydziału Nauk o Zwierzętach SGGW dr hab. Jarosław Gołębiewski - Dziekan Wydziału Nauk Ekonomicznych SGGW Sponsorzy i partnerzy Agencja Rynku Rolnego ul. Karolkowa 30, 01-207 Warszawa Krajowa Rada Izb Rolniczych ul. Żurawia 24/15, 00-515 Warszawa, Bayer Sp. z Al. Jerozolimskie 158, 02-326 Warszawa Biowet Puławy Sp. z ul. Arciucha 2, 24-100 Puławy Przedsiębiorstwo Pszczelarskie Tomasz Łysoń Spółka z Spółka Komandytowa ul. Racławicka 162, 34-125 Sułkowice Apivital Pl. Powstanców Sl. 16-18, 53-314 Wrocław Laboratorium Badania Jakości Produktów Pszczelich Zakład Pszczelnictwa IO ul. Kazimierska 2, 24-100 Puławy Pfeifer & Langen Marketing Sp. z Mickiewicza 35, 60-837 Poznań Jotun Polska Sp. z ul. Magnacka 15, 80-180 Kowale Bank Polskiej Spółdzielczości SA ul. Grzybowska 81, 00-844 Warszawa Pasieka Kujawska Apicom Kaliska 128, 87-840 Lubień Kujawski Adamek – Produkcja i sprzedaż odzieży pszczelarskiej i roboczej ul. Pasieczna 1, 34-322 Gilowice k/ Żywca Firma Pszczelarska BARTEK Jerzy Skiba Pasieki 2, 22-600 Tomaszów Lubelski Produkcja Uli Piotr Tumidajewicz Załawie 68/1, 38-340 Biecz

Skład Zarządu Stowarzyszenia – kadencja 2021-2024 PREZES: Profesor Dr hab. Wanda Olech-Piasecka Od ponad 30 lat zajmuję się ochroną żubra w Polsce i Europie, koordynuję projekty ukierunkowane zarówno na badania naukowe jak i na działania w terenie. W tym czasie populacja tego gatunku wzrosła czterokrotnie.

Magdalena Piasecka is a full professor and Head of the Department of Mechanics and Thermal Processes at the Kielce University of Technology in Poland. She received her Ph.D. from this University in 2002 and her habilitation from the Koszalin University of Technology, Poland, in 2015.

W czerwcu 2016 r. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie obchodziła jubileusz 200-lecia, a we wrześniu miał miejsce drugi jubileusz – 65-lecia Wydziału Nauk o Zwierzętach, dawniej Wydziału Zootechnicznego. Konferencje rozpoczęło wystąpienie rektora SGGW prof. dr hab. Wiesława Bielawskiego. W dalszej części konferencji związanej z obchodami 65-lecia prof. dr hab. Wanda Olech-Piasecka dziekan Wydziału Nauk o Zwierzętach przestawiła historię Wydziału Zootechnicznego przekształconego później w Wydział Nauk o Zwierzętach. Już w 1938 r. prof. T. Olbrycht zgłaszał projekt stworzenia Wydziałów Zootechnicznych, jako amalgamatu odnośnych dyscyplin dotychczasowych Wydziałów Rolniczych i Weterynaryjnych. Idea ta została zrealizowana w roku akademickim 1951/1952, gdy powołano wydziały zootechniczne w 6 wyższych uczelniach rolniczych. Obok istniejącego już Wydziału Zootechnicznego na WSR w Olsztynie, utworzono podobne Wydziały na WSR w Poznaniu, SGGW w Warszawie i na WSR we Wrocławiu, a nieco później także na WSR w Krakowie i w Lublinie Jeszcze później powstały wydziały zootechniczne na uczelniach w Szczecinie, Bydgoszczy i w Siedlcach. Organizację Wydziału Zootechnicznego SGGW powierzono prof. Władysławowi Hermanowi, absolwentowi i pracownikowi Wydziału Rolniczo-Lasowego Politechniki Lwowskiej w roku akademickim 1950/51 prof. W. Herman został dziekanem Wydziału Rolniczego, a jesienią 1951 r. organizatorem i pełniącym obowiązki dziekana Wydziału Zootechnicznego z poleceniem uruchomienia zajęć dydaktycznych z dniem 1 października 1951 r. Pierwszy na Wydziale Zootechnicznym SGGW zespół samodzielnych pracowników nauki tworzyli profesorowie W. Herman, F. Staff i J. Rostafiński oraz docenci Edward Szyfelbejn i Ryszard Szretter. W latach 1951-1955 w skład kadry Wydziału weszli profesorowie Franciszek Abgarowicz i Mieczysław Czaja, doc. Kazimierz Stegman i zastępcy profesorów Jan Pająk, Ewa Potemkowska, Adam Skoczylas. Wydział wielokrotnie zmieniał siedzibę, by w 2001 r. znaleźć się w całości w Kampusie SGGW przy ul. Ciszewskiego 8. Po likwidacji PGR-ów, dla których kadry kształcił Wydział Zootechniczny nastąpiła zmiana zakresu kształcenia. W tym czasie dynamicznie wzrastało znaczenie zwierząt towarzyszących człowiekowi takich jak psy, koty i inne, oraz presja rozwijającej się hodowli amatorskiej. Kształcenie na wydziale musiało przystosować się do zmieniających się potrzeb gospodarki, przy jednoczesnym szerszym uwzględnieniu w ofercie edukacyjnej wiedzy w zakresie biologii środowiska, ekonomii i marketingu oraz hodowli małych zwierząt. Wyrazem dostosowania się wydziału do powyższych przemian były zmiana nazwy Wydziału Zootechnicznego na Wydział Nauk o Zwierzętach w 2000 r. oraz zmiany profilu kształcenia i wprowadzanie nowych specjalności. W roku akademickim 2015/2016 na Wydziale Nauk o Zwierzętach studiowało ponad 1100 osób. O osiągnięciach i planach naukowych w poszczególnych katedrach, ich osiągnieciach i planach naukowych mówili: Dr Iwona Lasocka z Katedry Biologii Środowiska Zwierząt, prof. dr hab. Tadeusz Kaleta z Katedry Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt, prof. dr hab. Roman Niżnikowski z Katedry Szczegółowej Hodowli Zwierząt, prof. dr hab. Ewa Sawosz – Chwalibóg z Katedry Żywienia i Biotechnologii Zwierząt, prof. dr hab. Teresa Ostaszewska z Samodzielnego Zakładu Ichtiobiologii Rybactwa i Biotechnologii Akwakultury oraz prof. dr hab. Beata Madras-Majewska z Pracowni Pszczelnictwa. Gratulacje władzom wydziału złożyli naukowcy z uniwersytetów rolniczych i branżowych instytutów naukowych. Konferencję zakończyły prezentacje sponsorów uroczystości. © Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

Prof. dr hab. Grzegorz Grynkiewicz Prof. dr hab. Wirginia Janiszowska Prof. dr hab. Wanda Kisiel Dr hab. Beata Olas, prof. nadzw. Prof. dr hab. Wiesław Oleszek Prof. dr hab. Irena Perucka Dr hab. Anna Stochmal, prof. nadzw. locAl orgAnIzIng commIttee (PolAnd): Institute of Soil Science and Plant Cultivation — Congress Hall, Czartoryski Palace .

g708xz4v0k.pages.dev/468

g708xz4v0k.pages.dev/337

g708xz4v0k.pages.dev/340

g708xz4v0k.pages.dev/484

g708xz4v0k.pages.dev/172

g708xz4v0k.pages.dev/931

g708xz4v0k.pages.dev/56

g708xz4v0k.pages.dev/140

g708xz4v0k.pages.dev/463

g708xz4v0k.pages.dev/313

g708xz4v0k.pages.dev/279

g708xz4v0k.pages.dev/272

g708xz4v0k.pages.dev/939

g708xz4v0k.pages.dev/693

g708xz4v0k.pages.dev/757

prof dr hab wanda olech piasecka